Ruimte in een mensenmassa

Kort na een vorige blog over ‘ruimte’ kreeg ik – hoe toevallig! – een mooie oefening in het ervaren en bewaken van mijn persoonlijke ruimte. Plaats van handeling: een muziekfestival boordevol feestende mensen, met overnachtingen in kleine tentjes, vrijwel zonder tussenruimte naast elkaar opgezet.

Het ene moment lukte het me als vanzelf om mijn ruimte in te nemen, en het andere weer niet. Ik vond het razend interessant om dat te ervaren en om erover na te denken.

Wat gebeurt er bijvoorbeeld als je een klein tentje binnen kruipt? Je moet jezelf wel kleiner maken, anders pas je er niet in. Meer het is ook net of je letterlijk kleiner wordt. En met al die andere mensen om je heen ga je opeens fluisteren.

Waar sta je in het veld voor het podium? Ik blijf graag achteraan omdat ik dan de ruimte heb om te dansen. Maar bij dat ene concert wilden we toch wel erg graag dichter bij het podium staan. Daarvoor moesten we ons tussen al die mensen door wurmen, en daar zag ik best tegenop. Wat heb je dan nodig om te komen waar je wilt zijn? Ik zag vooral het pad naar ons doel, en niet al die afzonderlijke mensen die ik onderweg tegen kwam. En tot onze verrassing bleek er ook voorin voldoende ruimte om te bewegen en dansen. We hebben enorm genoten van onze plek vooraan.

Het was warm en naarmate het weekend vorderde, werd ik moe. Dat had ook duidelijk effect op de ruimte die ik kon innemen. Op een gegeven moment stonden we op zo’n plek waar iedereen maar de hele tijd langs loopt en tegen je aan stoot. Totdat de maat vol was en we besloten om aan te sluiten en onze plek duidelijker in te nemen. De voorbijgangers kozen een andere route!

Er waren ook situaties waarin het vooral ongemakkelijk voelde, al die mensen om me heen. Toch kun je óók met veel mensen om je heen bij jezelf blijven en genieten. Het is meestal een kwestie van je eraan overgeven. Voel het ongemak, blijf erbij en accepteer het. Dan blijkt er toch voldoende ruimte voor jou.

Sommige mensen nemen van nature hun eigen ruimte in. Daar hoeven ze niet over na te denken. En anderen moeten zich er bewust voor inspannen. Na heel veel oefening gaat het ook in jouw systeem zitten.

Het was zo mooi om te merken dat je tegelijkertijd de ruimte kunt delen én innemen, als je lekker in je vel zit. Dan kom je na zo’n muziekfestival doodmoe én vitaal thuis.