Als ik mezelf omarm

Als ik mezelf omarm

Als ik mezelf omarm dan…
voel ik me licht
zie ik de zon schijnen en voel hem branden op mijn huid
geniet ik van de wolken, de wind en de regen
vergelijk ik mezelf niet met anderen
waardeer ik mijn vriendschappen
voel ik me verbonden met mijn geliefden
geniet ik van mijn werk, en haal het beste uit mezelf
ben ik blij met en voor de ander
kan ik ontvangen en kan ik geven
zie ik alle kleuren
voel ik mijn hart kloppen
het leven door mijn aderen stromen
voel ik me gedragen
zachtjes meegenomen
voel ik me onderdeel van
voel ik me groots
mag ik in stilte zijn
kan ik leegte aan
ga ik uitdagingen aan
omarm ik ook mijn impulsen
mijn tekort voelen schieten, en tekort zijn gekomen
ontvang ik met een glimlach mijn rimpels en lossere vel
vergeef ik mezelf en vergeef ik de ander
lach ik, zing ik, dans ik het leven, licht als een veertje
stevig als de storm, beweeglijk als het riet
want het komt me allemaal toe
en ik heb het allemaal in mijn bereik
dus is het me iedere dag opnieuw zo waard
de uitdaging aan te gaan
en mezelf te omarmen…
Astrid

Ik werd wakker met een mopperig gevoel, vol zelfkritiek. Een naar gevoel. Meteen daarna besefte ik: ik kan op deze manier blijven denken, en me zo blijven voelen, maar dat wil ik niet! Wat zou er gebeuren als ik mezelf zou omarmen?

Het begon te stromen: ik bedacht op welke manieren ik me anders zou gaan voelen. En ik stapte uit bed om dat allemaal op te schrijven. Het schrijven bezorgde me plezier, de zinnen werden steeds poëtischer. Het was fijn om de woorden en het gevoel te laten stromen.

Als je je kunt openen, liefdevol naar jezelf toe, dan zie je meer. Je zintuigen gaan open, je voelt meer, je ziet meer van jezelf en van je omgeving. Je voelt de verbinding, opnieuw.

19 februari 2020

 

Wil je op de hoogte blijven van mijn blogs? Meld je dan aan voor mijn nieuwsbrief!

Geef een reactie